Harry Stassen (1954) is ongeveer 12 jaar geleden begonnen met zich te verdiepen in de technische kant van het materiaal in de golf. Hij raakte gefrustreerd, dat hij iedere keer op les weer iets anders moest doen om een bepaalde club goed te kunnen spelen. Het ging er bij hem niet in, dat hij zo’n motorische kluns was, dat hij bepaalde bewegingen niet kon maken: Hij speelde al vanaf zijn 5^e jaar hockey en heeft uiteindelijk op subtop niveau gespeeld. Ook heeft hij 20 jaar op redelijk goed niveau getennist. Zijn eigenlijke beroep was tandarts, maar door problemen aan de nek ten gevolge van langdurig in de zelfde houding zitten moest hij stoppen na 30 jaar). Redelijk te veronderstellen dat zijn motorische vaardigheden goed ontwikkeld zijn.

Hierdoor werd het voor hem afstrepen, wat de veroorzaker kan zijn van een niet constante swing. Door onderzoek in de literatuur kwam hij er al snel achter, dat de swing die iemand ontwikkeld, via een soort van motorisch geheugen wordt opgeslagen. Uit zijn ervaring met lessen en de frustraties hierdoor, leek het dus logisch, dat het materiaal waarmee wordt gespeeld wellicht een grote rol speelt. In 2005 is hij naar de op dat moment meest vooraanstaande school op het gebied van clubfitting en custom building gegaan: de Mitchell school in Florida.

Na ongeveer twee weken opleiding is hij begonnen met onderzoeken hoe je het geleerde kunt toepassen, wat de marges zijn waarbinnen je kunt werken. Toleranties van de door de industrie aangeleverde gegevens werden gecontroleerd. Zo kocht hij een doos met 100 shafts van een bekend merk en ging alle meetbare grootheden na hoe constant die waarden zijn.

Afwijkingen werden in kaart gebracht en er werd gekeken, hoe deze afwijkingen van invloed waren op de prestaties van een golfclub. Dit heeft hij met meerdere bekende fabrieksmerken shafts gedaan. Hierdoor kan hij voorspelbaar een shaft adviseren.

Hij is nauw betrokken geweest bij de ontwikkeling van de E21 shaft.

Harry heeft ook onderzoek gedaan naar enkele aspecten van de biomechanica van de golfswing. Zo heeft hij met een druk mat gekeken naar de verschuiving van de balans tijdens de swing en waar in de voet de meeste druk opbouwt tijdens de swing.

Met electroden, geplakt op bepaalde rompspieren werd bij goede spelers gekeken wanneer en in welke mate bepaalde spieren aanspannen.

Met het gezaghebbende instituut op het gebied van biomechanica in de golf, het Centinella Institute in Los Angeles, USA, heeft hij in 2005 gesproken met Dr. Frank Jobe, een zeer vooraanstaand man op gebied van sport bewegingen en vooral op golf gebied.

 

Daar heeft hij ook gekeken hoe David Wright,PhD. Met de zelfde druk plaat werkte(tekscan) als hij.

Harry heeft verder de opleiding tot teaching professional gedaan, om nog beter te begrijpen hoe een golf swing werkt.

Zijn beste handicap was in 2014 en 2015 handicap 1, Oro Valley Country club, Arizona, USA